Flip de Beer in China 2008
Deel 1

Donderdag 17 april vertrek ik samen met juf Yvonne naar Beijing in China

Huanjing nin: Welkom Vrijdag 18 april: Na een vliegreis van 9 uur komen we aan op Beijing Airport.
Beijing (Peking) is de hoofdstad van China. Er wonen net zoveel mensen als in heel Nederland.	Even uitrusten van de lange vliegreis.
*Voor alle grote mensen* Beijing lig in het oosten van China. Beijing betekent letterlijk "hoofdstad van het noorden". Zij is de tweede grootste stad van het land, na Shanghai. Het Beijing district is 16.800 vierkante kilometer groot (ruim de helft van België). De stad ontstond 3000 jaar geleden en is al 1000 jaar de hoofdstad van China. In Beijing wonen officieel 17 miljoen mensen. De meer dan 4 miljoen illegalen zijn hierbij niet meegeteld. In totaal zijn er dus een 21 miljoen Pekinezen. Zaterdag19 april: We gaan met de taxi naar de verboden stad. Gelukkig zijn de taxi's hier niet duur. De eerste drie kilometer kost maar een euro, en daarna gaat het voor 0,20 cent per kilometer. Meestal kost een ritje zo'n 3 euro.

Dit is de verboden stad (Gugong) In dit paleis met heel veel andere gebouwen woonden vroeger de keizers van China. Er zijn negenduizend negenhonderd negenennegentig kamers. Gewone mensen mochten er niet naar binnen.
Kijk, zo'n pak staat mij vast wel. Even aan juf Yvonne vragen.	Ik loop nog steeds rond in mijn Japanse T-shirtje. Ik zie het niet zo, maar de Japanse taal is anders dan de Chinese!
Rood is de kleur van geluk in China. Alle mensen ,die langs deze deur lopen raken de knoppen aan. Ook dat brengt geluk.	Kijk eens goed naar de broek van dit jongetje. Er zit een gat bij zijn billen. In China dragen de baby's geen pampers! De moeder of vader pakken ze vast en laten ze door dat gaatje poepen en plassen. Als ze groter zijn en nog niet helemaal zindelijk, gaan ze zelf zitten als ze moeten plassen.
Alle gebouwe zijn prachtig versierd. Ik kijk mijn berenogen uit.	De leeuw betekent macht en kracht in China Hij staat voor alle belangrijke huizen en bewaakt de deuren en poorten. Hij houdt de wacht.
Dit theehuis is net nieuw. Deze mensen zijn er heel trots op en willen graag op de foto.	Kijk zie je dat? Hup, je moet plassen, gaat even zitten en hoeplakee, klaar is kees. Handig , zo'n gaatje.
In de verboden stad ligt een grote tuin. Een keizerlijke tuin natuurlijk. Het staat er vol met pioenrozen.
Je kan hier uren rondwandelen. Even uitrusten dus.	Ook in Beijing schrijven ze op muren. Wel in het Chinees natuurlijk. Wij hoeven maar 26 letters te leren. De Chinese kinderen moeten 5 duizend tekens leren. Moeilijk hoor.
Dit is de naam van juf Yvonne in het Chinees	Nu (Vrouw ) Nan (Man)
Als je "ja zegt zeg je "shi", maar als je het niet goed uitspreekt betekent shi "eten", maar ook "shit". Je moet dus goed uitkijken wat je zegt in China! Als je iets niet wilt zeg je Pu.(Poe)Dat is nee. *Voor alle grote mensen* In Beijing spreken de mensen Mandarijn, Het is is de verzamelnaam van alle Mandarijnse taalvariëteiten. Het is de meest gesproken taal ter wereld. Meer dan 850 miljoen mensen spreken Mandarijn. Vaak wordt het Mandarijn ook gewoon Chinees genoemd. Toch bestaat er geen taal als 'het Chinees', omdat het Chinees een verzamelnaam is voor 14 talen. Deze talen, vaak (eigenlijk foutief) "dialecten" genoemd, kunnen net zovee van elkaar verschillen als het Nederlands van het Deens of het Duits. Het is belangrijk in het Chinees de juiste tonen uit te spreken De Chinese taal maakt gebruik van 4 tonen. De eerste toon is een vlakke monotone lange toon, de tweede toon gaat snel omhoog, de derde toon gaat van hoog omlaag en weer omhoog en de vierde toon gaat snel omlaag. Een woord kan dus veel verschillende betekenissen hebben Ons alfabet bestaat uit 26 letters. Het Chinese schrift heeft 50.000 tekens. Elk teken is een woord of een deel van een woord. Kinderen kennen aan het eind van de basisschool ongeveer 3000 tekens uit hun hoofd. Je moet ongeveer 5000 tekens kennen om een boek goed te kunnen lezen. Mensen die gestudeerd hebben, kennen ongeveer 10.000 tekens. Wij schrijven altijd van links naar rechts. En we lezen dus ook van links naar rechts. De Chinezen schrijven en lezen de karakters onder elkaar, van boven naar beneden. Een Chinese bladzijde bestaat dus uit rijen met karakters, in plaats van regels met woorden en letters.

In China heb je net als bij ons lager-, middelbaar-, en hogere school Alle kinderen krijgen hetzelfde te leren. Er is dus geen Mavo of Havo. Er wordt nog vaak ouderwets les gegeven. Een meester voor het bord e vijftig kinderen in de klas die hardop zeggen wat de meester voorzegt. Maar Chinese kinderen willen heel graag leren en doen erg hun best. Ze worden daarbij ook goed door hun vader en moeder geholpen.
	*Voor alle grote mensen* De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynasti hun rijk bestuurden. De stad werd gebouwd en voltooid in 1422. De Verboden Stad werd bewoond door de keizer en zijn enorme hofhouding. Deze hofhouding bestond onder andere uit de concubines (minnaressen van de keizer), de paleiswachten en de eunuchen. Bij elkaar woonden er enkele duizenden mensen in de Verboden Stad. Om de stad heen lag de Keizerlijke Stad. Ook deze was verboden gebied voor buitenstaanders. In de Keizerlijke Stad bevonden zich onder meer de bakkerij, het naaiatelier, de wapenzaal, de stallen en een drukkerij. Op die manier was de keizer en zijn gevolg geheel zelfvoorzienend. De keizers van de Qing-dynastie lieten, omdat ze het vervelend vonden altijd maar in de Verboden Stad te verblijven, buiten Beijing paleizen bouwen waar zij zich in de zomermaanden konden terugtrekken. Het Zomerpaleis, tien kilometer ten noordwesten van Beijing bijvoorbeeld
Vlakbij de verboden stad ligt het JingShanpark. Zie je daar boven dat gebouw? Daar gaan we naar toe.	Er komen heel veel mensen in dit park Die mevrouw met dat vlaggetje is de gids en die rode petjes, dat zijn de toeristen. Er zijn heel veel Chinese toeristen in Beijing. Ja, je raad het al. Er zijn dus duizenden rode petjes.
Onderweg naar boven komen we een kraampje tegen met allemaal Chinese kleren. Hier kun je je verkleden als keizer of keizerin en daarna op de foto. Jammer, ze hebben geen kleren, die mij passen. Ik zie mijzelf al zitten. Keizer Flip. Klinkt wel hè. We zijn helemaal naar boven geklommen en kijken uit over de Verboden Stad.

In het park staan veel pioenrozen. Iedereen wil op de foto tussen de rozen.

's Middags maken juf Yvonne en ik een ritje met een riksja. Dat is een soort karretje. Een meneer fietst en fietst en juf Yvonne en ik zitten lekker op dat bankje en kijken rond. We rijden door de hutongs. Dat zijn veel huisjes bij elkaar met een muur er omheen. Ze zijn al 700 jaar oud.
Aan de voorkant kun je zien of er een arme of rijke familie woont. Één traptrede betekent een arme familie. Hoe meer traptreden hoe rijker de familie.	In de huizen in een hutong hebben de mensen geen eigen wc. Ze hebben een wc gebouw. De linkerkant is voor mannen en de rechterkant voor vrouwen. Juf Yvonne moet nodig naar de wc. dus ze gaat maar eens kijken. Nou ,dat is leuk. Er zijn 4 wc's, maar niet zo als bij ons. Het zijn hurk wc's. Ik laat je nog wel zien hoe dat eruit ziet. Er zitten lage muurtjes tussen de w.c's en verder geen deuren. Vlak tegenover juf Yvon zit een mevrouw rustig op haar hurken. Ze lacht vrolijk tegen de juf. Nou ja vooruit dan, toch maar even plassen.
Achter de voordeur tegen de muur hangen de electriciteitskastjes. Voor elk gezin één kastje.	De meneer van de riksja laat ons ook zien hoe een huis er vroeger uit zag. Dit was het bed. Onder het bed werd vroeger in de koude winter een vuurtje gestookt. Dan werd het lekker warm in bed.
*Voor alle grote mensen* Een hutong is ommuurde wijk en bestaat uit nauwe straatjes, waaraan kleine huizen staan, Dit type woonwijk bestaat al 700 jaar Sommige woningen in de hutong hebben slechts één of twee kamers, die dienstdoen als keuken, slaapkamer, wasruimte etc. In de Hutongs zijn de straten heel smal. Soms maar 40 cm.Je kan er dus niet met een auto rijden. Op dit moment worden er veel hutongs afgebroken of gemoderniseerd. China wil goed voor de dag komen tijdens de Olympische Spelen in augustus 2008. Gelukkig blijven de oudste hutongs bestaan.
Hier tellen we 22 electriciteitskastjes. Hier wonen dus 22 gezinnen!!!
Onderweg stoppen we bij een theehuisje en drinken lekkere jasmijnthee	Deze mannen doen een spelletje.
Thee komt oorspronkelijk uit China. Volgens Chinese verhalen heeft keizer Shen Nung ongeveer 500 jaar geleden de thee uitgevonden. Op een dag zat hij onder een boom een kom warm water te drinken. Er woei een blaadje van een wilde theestruik in zijn kom. De keizer dronk het op en vond het lekker. Voortaan deed hij altijd de blaadjes in het hete water. Niet lang daarna kwamen de eerste theeplantages in China In China is thee de meest belangrijke drank.
's Avonds gaan we uit eten. We eten Hot-Pot. In deze bak zit een soort bouillon. de ene helft is héééél pittig heet , de andere helft wat minder. In de pot kook je stukjes vlees en groenten. Lekker hoor.	Dit meisje laat even zien hoe het moet. De meeste mensen in Beijing spreken geen woord Engels
Mongoolse Hot Pot
Dit heb je nogig 2 eetlepels pindakaas 1 eetlepel sojasaus 1 eetlepel droge sherry 1 theelepel chilipoeder 2 theelepels suiker 3 kippenbouillontabletten 2 teentjes knoflook, geperst stukje gemberwortel (ca. 2 cm), fijngehakt 4 bosuitjes, in dunne ringetjes 10 takjes koriander, fijngeknipt 600 g lamsvlees, in dunne plakjes (of biefstuk) 200 g spinazie ½ Chinese kool, in repen 200 g shii-take paddestoelen, in plakjes 5 g mihoen	Zo maak je het: Roer een sausje van de pindakaas, de sojasaus, de sherry, he chilipoeder, de suiker en 2 eetlepels heet water. Verdeel het sausje over vier kleine kommetjes. Breng in een fonduepan 1½ liter water met de bouillontabletten aan de kook. Voeg de knoflook, gember, bosuitjes en koriander toe. Verdeel het vlees, de groenten en de paddestoelen over twee schalen Kook het vlees, de groenten en de paddestoelen aan tafel snel gaar in de bouillon. Serveer het sausje er apart bij. Als alles op is do je de mihoen in de bouillon toe en schenk je de soep in soepkommen.
Zondag 20 april:
Het regent en regent de hele dag. Vanochtend gaan we naar de "New Market". Het zijn allemaal kleine winkeltjes in één gebouw. Dit is winkelnummer 4140. Er is van alles te koop. Brillen schoenen, kleren en t.v.'s Iedereen trekt je aan je kleren en roept, dat je bij hem de spullen moet kopen. Na een half uur krijgen we er het heen en weer van. We roepen in het Engels 100 keer No en nog eens No. Maar niemand, die er zich wat van aan trekt. Ze roepen: Lady, lady (Mevrouw), lookelook, lookelook (Kijken, kijken). Ik krijg er als beer ook een punthoofd van.
We gaan verder naar de panjiayuanmarkt. Het is een markt waar ze borden, vazen , kralen en stenen, opgezette hertenkoppen en schilderijen verkopen.	*Voor alle grote mensen* Als je iets koopt moet je altijd onderhandelen over de prijs. De echte prijs is meestal 1/3 van wat ze vragen en soms nog minder. De Chinezen zijn harde en bekwame onderhandelaars. Vaak helpt weg lopen, waarna ze je terug roepen en akkoord gaan met de prijs die je noemde. Veel wordt gebruik gemaakt van een rekenmachine. Als je daarop je bod hebt getikt, en de verkoper kijkt verbaasd naar het bedrag en dan verbaasd naar jou, schrik dan niet, maar dan kom je er met de prijs uit. Stug volhouden dus.

Ik heb al wel honderd Boeddabeelden gezien	Kijk, eindelijk heb ik Chinese kleren gekregen. Gezellig zit ik op bed tussen twee drakenkoppen. Ik blijf lekker hier en juf Yvonne gaat een eend opeten. Mij niet gezien.
De kok heeft de eend geroosterd en snijdt er nu allemaal kleine plakjes van.	Zo ziet de Pekingeend eruit. Je pakt een soort dun pannenkoekje en doet er wat stukjes eend, groenten en saus op. Dan vouw je het pannenkoekje dicht en smullen maar.
Maandag 21 april:
We gaan winkelen in Wangfujingstraat. Dat is de grootste winkelstraat van Beijing.	Als je in China in de grote stad woont mag je maar één kind hebben. Het wordt er anders veel te vol.
Een winkel vol met vazen. Ook hier loopt iedereen als een hondje achter je aan. De juf zegt, dat ze alleen maar wil kijken, maar er lopen 3 meneren vlak achter de juf aan. Ze roepen: "Deze is mooi en die moet je kopen". Jammer,maar wij willen het nog niet voor niks hebben!
Achter de winkelstraat lig een markt met allemaa kraampjes met eten.
Achter de markt zie je, dat er heel wat gebeurt in Beijing. Veel wordt afgebroken en er worden veel hoge gebouwen neergezet.	We gaan nog even naar het Plein van de Hemelse Vrede. Het is het grootste plein van Beijing. Het is 880 meter lang en 500 meter breed.
Op het plein komt er een meisje op ons af. Dat is al veel vaker gebeurd. Ze zegt in het Engels"Hello, Ik studeer Engels en ik wil u graag helpen om hier alles te vinden en om mijn Engels te oefenen. We zeggen netjes dat we dat helemaal niet willen. Maar het meisje luistert niet en wordt heel opdringerig. Dan wordt juf Yvonne heel boos. Ik zit te trillen achter in haar rugzak. "Studeer je echt Engels", vraagt ze. Het meisje knikt enthousiast. Zou het haar toch nog lukken? "We gaan oefenen" zegt juf Yvonne in het Engels. "Waar zitten je oren"? Het meisje wijst naar haar oren. "Luister er dan mee, ik zeg No en nou .....(dat woord zetten we niet op de website). Tja de juf blijft natuurlijk een juf. *Voor alle grote mensen* Het Tian'anmen plein (Poort van de Hemelse Vrede) heeft een oppervlak van 440.000m². Er kunnen minstens een miljoen mensen samenkomen. In het midden van het plein staat het mausoleum waar Mao Zedong begraven ligt. Het plein kwam internationaal in het nieuws toen op 4 juni 1989 een studentenprotest, waaraan naar schatting een miljoen studenten en burgers deelnamen, bloedig werd neergeslagen. Daarbij kwamen honderden mensen om het leven. Het was het eerste massale protes tegen de Communistische Partij van China en zijn ondemocratische instellingen. De hele maand mei hielden de studenten het plein bezet. In de nacht van 3 op 4 juni verpletterde het leger met tanks in opdracht van Deng Xiaoping een onbekend aanta demonstranten. De schattingen over het aantal doden lopen uiteen van 400-800 tot 2600 Natuurlijk wil dit jongetje graag met mij op de foto.<
Dinsdag 22 april:
Vandaag gaan we naar de Tempel van de Hemel. De tempel staat in een heel groot park. Elke ochtend wordt er gegymd.
Veel mensen komen hier naar toe om gezellig bij elkaar te zijn Ze kaarten, zitten te breien of zingen samen.	Deze meneer maakt muziek op en Chinees muziekinstrument.
Hier zit ik dan voor de Tempel van de hemel.	In Japan vonden de mensen mij wel grappig. Hier kijken ze heel raar naar mij en de juf. Zeker nog nooit zo'n mooie beer gezien!
Deze meneer doet een toneelstukje. We verstaan er natuurlijk niets van. Zou het over Kerstmis gaan?

Met de taxi rijden we naar de Lamatempel. Het is een oud Tibetaans klooster.Het is er verschrikkelijk mooi.

Nou, zo'n leuke prullenbak heb ik nog nooit gezien.
's Avonds gaat juf Yvonne naar een dansvoorstelling. Ik mag niet mee. Dit is een dansverhaal uit Mongolië. Het laat zien hoe een Mongoolse bruiloft eruit zag. Als de voorstelling is afgelopen krijgt juf Yvonne een kopje geitenmelk. Daarna krijgt ze een witte sjawl om. Het was een supermooie voorstelling. Wil je nog meer foto's van mij in Beijing zien, klik dan beneden op de kop "Naar Beijing-2"