We gaan eerst een nachtje in een hotel slapen, vlakbij Schiphol
Donderdag 12 mei
Straks vliegen we in negeneneenhalf uur naar een lekker wam eiland.
We hebben een huisje in het Livingstone resort.
We zijn aangekomen. Nou, hier houd ik het wel een tijdje uit.
Om mij heen een heleboel gekleurde vogeltjes en prachtige bloemen.
*Voor grote mensen*
's Avonds gaan we een drankje drinken bij de Jan Thielbaai.
Dat is een strand vlakbij ons huisje.
Vrijdag 13 mei
We rijden naar Willemstad, de hoofdstad van het eiland.
*Voor grote mensen*
De hoofdstad van Curacao is Willemstad De stad telt ongeveer 140.000 inwoners . Wegens de "Hollandse" architectuur wordt Willemstad soms wel het "Amstrdam van hetwestelijk halfrond genoemd. De architectuur van veel kenmerkende bouwwerken in Willemstad is echter van Portugese oorsprong, en in mindere mate van Nederlandse oorsprong.
De stad ligt aan de zuidoostkant van aan een natuurlijke haven ,Schottegat genaamd, die via de Sint Annabaai met de Caribische zee in verbinding staat. Aan weerszijden van de Sint Annabaai liggen de stadsdelen Otraband en Punda, deze worden sinds 1886 verbonden door de Koningin Emmabrug(in de volksmond Pontjesbrug genoemd). Tegenwoordig gaat het meeste verkeer over de hoge koningin Julianabrug.
We lopen langs de floating market. Dat betekent drijvende markt. Vanuit een ander land ( Venezuela) varen de mensen met bootjes fruit en groenten
naar Willemstad om het te verkopen.
Kijk, daar zit ik samen met juf Yvonne
*Voor grote mensen*
Wat veel gekleurde huizen en daar is de Pontjesbrug. Elke keer als er een schip langs wil gaat de brug open.
Een drankje drinken op de Handelskade en kijken naar de boten.
Zaterdag 14 mei
Buiten is het elke dag 33 graden en 's nachts 27 graden. Dat is voor een beer met een vachtje wel even wennen hoor.
We gaan een dagje naar het strand aan de Jan Thielbaai. Wat is het water helder.
Zondag 15 mei
Dit zijn de zoutpannen van Jan Kock.
Zie je die falmingo's in de verte? Als we dichterbij komen vliegen ze snel weg. Tja, geen beer gewend natuurlijk.
Op het eiland groeien heel veel hoge cactussen.
We rijden met de auto verder naar een heel mooi strandje Het heet Playa Lagun. Playa betekent strand.
Met een trap kunnen we boven op de rots klimmen en zo naar beneden kijken. We gaan er ook wat eten en drinken.
Juf Yvonne denkt, dat ze boven op een tuinslang staat, maar dan kruipt er ineens een leguaan weg.
Dat was dus geen tuinslang, maar de staart van een leguaan.
Even genieten van de zon, het water en het strand.
Eten en drinken op het strand van de Jan Thielbaai
Maandag 16 mei
We rijden naar een supermooi strand Het heet Playa Porto Mari
Hier lig ik de hele dag onder een boom in de schaduw.
Even voor de foto in de zon.
Dinsdag 17 mei
We gaan naar de kruidenuin van Dinah Veeris
Hier groeien veel kruiden waar lekkere olie en luchtjes van worden gemaakt.
*Voor grote mensen*
Dé kruidenvrouw van Curaçao is Dinah Veeris. Sinds 1981 is ze bezig met onderzoek op het terrein van geneeskrachtige kruiden en probeert de geheimen van de kruiden die de vorige generaties leerden te behouden. Sinds 1991 heeft ze haar eigen kruidentuin op het eiland, een bezoek is een unieke ervaring. Je wordt eerst door Dinah in Curaçaose klederdracht ontvangen in de ‘maloca’, een rieten afdak (gemaakt door indianen uit het Amazonegebied) met (schommel)stoelen.
In deze ruimte krijgen de bezoekers een drankje van gember, zoete peper en kaneel (‘sorél’) en een legende over de eerste bewoners van het eiland. Het verhaal gaat dat deze mensen konden vliegen zolang ze maar geen zout aten, maar toen ze eenmaal op het zoutrijke eiland toch gingen eten moesten ze wel blijven.
We denken, dat dit er leuker uitziet als het geregend heeft. Het kruidentuintje van juf Yvonne ziet er beter uit.
Zo zag het er vroeger uit. Gelukkig is deze meneer niet echt.
Op naar het zeeaquarium. Die zeehond doet allerlei kunstjes. Knap hoor.
In het Zeeaquarium leven allerlei vissen en dieren
Die meneer maakt in een duikpak de ramen schoon.
Buiten kan je met dolfijnen zwemmen
Onder water zwemmen grote schildpadden.
Even een drankje en een hapje doen bij een restaurant. Het heet Hemingways.
's Avonds gaan we uit eten bij restaurant De kleine wereld.
Jammie, jammie
Lekker luieren op het terras. Gelukkig is er 's avonds geen enkele mug te vinden.
Woensdag 18 mei
Eerst even naar de markt in Willemstad met heel veel souvenirs om mee naar huis te nemen.
Daarna gaan we naar het slavenmuseum. daar groeien de bananen in de tuin.
*Voor grote mensen*
Het slavenmuseum van Hotel Kura Hulanda kunt u vinden in de (voormalige) krottenwijk Otrobanda in Willemstad.
Het museum-complex is gebouwd rond een plein waar vroeger de slaven arriveerden. De meesten bleven ruim drie jaar op Curaçao om een vak te leren. Alleen geschoolde slaven waren in trek bij de Amerikaanse slavenhandelaren en zo kon er meer verdient worden.
Het museum is opgericht door de Nederlander Jacob Gelt Dekker met als doelstelling de herinnering aan de slavernij levend te houden bij de bevolking en de jeugd van Curaçao met de feiten van de slavenhandel en met name de handelswijze van de West Indische Compagnie (WIC). Jacob Gelt Dekker noemt deze slavenhandel de 'Black Holocaust'. Het museum opende in 1999 de deuren.
Tijdens de rondleiding door het slavernijmuseum krijgt u schokkende verhalen te horen over de manier waarop (voornamelijk) Nederlanders met de slaven en de slavenhandel omgingen. Curaçao was in die tijd een grote doorvoerhaven in de internationale slavenhandel tussen Europa, Suriname en Noord Amerika. De WIC had vanaf ca. 1680 op Curaçao vooral 'vrije zwarten', Spanjaarden en Portugezen in dienst waarmee ze de slavenhandel domineerden.
Slaven werden in Afrika gevangen met dierenklemmen, waarna de slaven in schepen, op elkaar gepakt en in hun eigen uitwerpselen, van Afrika naar Curaçao werden vervoerd. Ook kwam het voor dat slaven in kooien werden gezet in de brandende zon.
Slaven werden door de Nederlanders niet alleen verhandeld, maar ook geruild: Een mooie jonge vrouw in ruil voor 2 flessen sterke drank.
De afschaffing van de slavernij in de Nederlandse koloniën, waaronder Curaçao, werd pas in 1863 officieel. In totaal kregen bijna 12.000 slaven de vrijheid. De eigenaren van de slaven ontvingen van de Nederlandse regering 300 gulden per slaaf als vergoeding.
De meeste (ex-)slaven werden door de plantages in loondienst genomen en gevraagd te blijven werken op de plantages.
Het slavernij-museum omvat honderden voorwerpen, kunstwerken, tekeningen en beelden die dit beeld ondersteunen. Een scheepsruim is nagebouwd zodat de bezoeker kan zien hoe en in welke omstandigheden de slaven werden vervoerd. Daarnaast wordt de rijke cultuur van de afrikanen verbeeld door de honderden kunstvoorwerpen uit Afrika.
Ik even tussen de trommels.
Tja deze tekst klopt wel heel erg vindt juf Yvonne. vooral voor en tijdens 5 december
Ik ben natuurlijk een beer van 13 jaar en heb al heel wat meegemaakt.
Willemstad.
Donderdag 19 mei
Weer een mooi strandje vandaag Het heet Cas Abou.
Vrijdag 20 mei
We gaan naar Shete Boka. Daar spat de zee tegen de rotsen aan. Ik kijk mijn ogen uit.
*Voor grote mensen*
Naast de grootste national park van Curacao, Christoffelpark, grenst het nationale park Shete Boka ('vertaald: zeven inhammen of baaien') dat is opgericht in 1994, en ongeveer ca. 200 hectare groot is. De kustlijn is meer dan 10 km lang en heeft diverse baaien en inhammen
waar diverse soorten schildpadden hun eieren leggen.
Één van de bekendste attractie van het park is Boka Tabla, een grot die van één zijde vanaf land toegankelijk is,
en waar aan de andere zijde de opgestuwde zee naar binnen stroomt.
Wat is het hier supermooi.
We gaan naar een restaurant om iet te eten. Het heet Jaanchies.
Ze hebben geen menukaart maar die meneer op de foto komt bij je aan tafel om te vertellen wat er allemaal te kiezen is.
*Voor grote mensen*
Om ons heen vliegen honderden suikervogeltjes en natuurlijk ook weer een duif
Een lekker visje en garnalen
Zaterdag 21 mei
Even een drankje doen bij het zwembad en een beetje luieren op het terras van ons huisje.
's Avonds gaan we uit eten bij een superleuk restaurant. Het heet l 'Aldea
Zondag 22 mei
Wat komen er veel dieren bij ons huisje. Leguanen, hagedissen en heel veel soorten vogels
Dat groene vogeltje is een kolibri. Hij kan supersnel met zijn vleugels bewegen.
's Avonds gaan we bij het restaurant barbecuen. Pff, wat is het warm. Kan dat t-hirt niet uit.
Maandag 23 mei
Dag Curacao, we gaan weer naar huis.
Als we in het vliegtuig zitten en al bijna vertrekken moeten we weer terug rijden naar de gate.
Drie grote mensen, die een beetje raar deden in het vliegtuig zijn eruit gezet. We vertrekken dus een uur later.
Joehoe, Daar komt een meneer met mijn drankje.
Dag dushi Curacao, het was een supervakantie. Ik ga een filmpje kijken.
tot ziens