Laroques des Albers ligt vlakbij de Spaanse grens en
de Pyreneeen en 10 km van het strand en de zee.
Kijk, we staan op nummer 72.
Dinsdag 17 juli
Vandaag gaan we heerlijk een dagje naar het strand bij Argeles sur Mer
Donderdag 19 juli
We maken een autotocht door de bergen.
Eerst gaan we naar het dorpje Castelnou.
In de verte zie je het liggen
Samen met juf Yvonne sta ik voor de stadspoort
Voor alle grote mensen
Met zijn versterkte burcht uit de 10de eeuw die uitsteekt boven de vlakte van Roussillon is Castelnou één van de mooiste historische plaatsen van de regio.
Er is een versterkte middeleeuwse omwalling en straatjes omzoomd met landelijke huisjes in Catalaanse stijl . Op ongeveer twintig kilometer ten zuidwesten van Perpignan, ligt Castelnou aan de voet van de Aspres met op de achtergrond de Canigou, de mythische berg van de Catalanen.
Het kasteel van de burggraaf dat het dorp domineert, heeft zijn vijfhoekige vorm moeten aanpassen aan de steile en onregelmatige rotsvlakte waarop het rust. De overblijfselen van de omwallingen, die dateren uit de 13de eeuw, omsluiten geplaveide straatjes met okerkleurige huizen omgeven door klimop en oleanders. Sommige artiesten en ambachtslui vonden het de geschikte locatie voor hun activiteiten en dragen bij tot de levendigheid van dit wijndorpje waar je heerlijke rode wijnen uit de streek kunt proeven.
Wat is dit? Hebben ze ook al flessen met Beer erin?
We gaan kijken in de fabriek waar dit wordt gemaakt.
Dit is de cave ( wijnkelder.).
Hier maken ze een speciaal soort kruidenwijn.
Het heet Byhrr.
Een hele hog schoorsteen
De Byrrh wordt bewaard in hele grote wijnvaten.
Zie je mij zitten?. Wat klein ben ik hè.
Hiet staat het allergrootste wijnvat van de hele wereld.
Er zit een miljoen liter wijn in.
Voor alle grote mensen
Zo’n twintig miljoen flessen, met klinkende namen als Cinzano, Ambassadeur, Dubonnet en natuurlijk Byrrh, verlaten de kelders elk jaar.
In de cave staan heel veel vaten en staat ook het grootste eikenhouten vat ter wereld. Er is van 1935 tot 1950 aan gebouwd.
De familie Violet, die met de Byrrh begon haalde er zelfs Gustac Eiffel bij om een deel van het bedrijf te bouwen.
De ijzeren dakconstructie doet je meteen aan de Eiffeltoren in Parij denken.
s'Avonds gaan we uit eten in het restaurantje van de camping.
Vrijdag 20 juli
We rijden naar Plage de Paulilles. Een baai waar je heerlijk
kunt zwemmen.
Morgen is er een grote vliegtuigshow in een stadje
iets verderop, maar vandaag oefenen ze alvast.
We zien dus een uur lang een heleboel vliegtuigen voorbij komen.
Argeles Sur Mer heeft een groot Lunapark.
Vanavond wordt er een vuurwerk afgestoken.
Jammer genoeg gaat het niet door, omdat het ineens hard is gaan waaien.
Dat heet hier de Tramontane
Zaterdag 21 juli
De regen en de wind hebben er lang geleden voor gezorgd, dat het er nu zo uit ziet.
Het heet hier Les Orques. Dat betekent in het Nederlands: De orgelpijpen.
Onderweg zien we in de verte een brand.
De orgelpijpen van Ille-sur-Têt: zijnartistieke creatie van de natuur.
Aan de voet van de berg de Canigou kun je deze orgelpijpen bewonderen, een spectaculaire geologische formatie, waar zowel de geschiedenis van het ontstaan van de aarde als de geschiedenis van de mens uit afgelezen kan worden.
Dit unieke landschap is door water uit 5 miljoen jaar oude klei gehouwen. Een mix van kleuren en vormen .
Zondag 22 juli
We gaan naar Gorges de la Fou.
Een diepe kloof, waar je tussen kan lopen.
Iedereen moet een helm op.
Boven de loopbrug hangen netten, want er komen
vaak grote stenen naar beneden vallen
Ik heb alle helmen gepast, maar ze waren allemaal te groot.
En nu maar hopen, dat er niets op mijn hoofd valt.
Hopelijk blijft deze grote steen goed zitten.
Diep beneden ons in het water liggen duizenden muntjes.
Als je een muntje in het water gooit mag je een wens doen.
Voor alle grote mensen
150 jaar geleden werd deze kloof gebruikt door bandieten om zich te verstoppen.
Als we terug rijden naar de camping zien we de rook achter de bergen.
Het bos staat in brand en er rijden wel 30 brandweerauto's voorbij.
Op de rotonde kunnen we nog net de weg naar de camping op rijden, dan wordt alles afgesloten.
Niemand kan nog vanuit hier Spanje in of uit.
Alles zit vast.
Veel mensen moeten de hele nacht in hun auto blijven.
Maandag 23 juli
We gaan heerlijk een dag naar het strand.
Ik kijk wel vaak naar de bergen, wat daar is nog steeds een hele grote brand, die steeds erger wordt.
In de verte zie je de witte rook van het blussen met water
van het vuur.
Voor alle grote mensen
De grote bosbrand in de Spaanse regio Catalonië, op de grens met Frankrijk, is maandag nog steeds niet onder controle
De brand verwoestte, ongeveer 6000 hectare bosgebied
De snelweg A9, die veel door vakantieverkeer wordt gebruikt, is bij de grens tussen Frankrijk en Spanje in beide richtingen dicht vanwege de bosbranden. Door de branden zitten 4000 Catalanen zonder stroom.
Het bestrijden van de brand wordt bemoeilijkt door de sterke wind ( de tramontaan) . Blushelikopters kunnen daardoor hun werk niet goed doen.
De brand is waarschijnlijk ontstaan op een parkeerplaats door een sigarettenpeuk!
Terug op de camping lig ik in de hangmat en kijk naar de lucht.
Er komen een heleboel blusvliegtuigen over.
Ze scheppen water uit de zee en vliegen dan naar de brand.
Daar laten ze het water vallen over het vuur.
Drie dagen daarna ruikt het op de camping nog steeds naar rook.
Kijk, zo doen ze dat.
Deze foto komt van internet.
Dinsdag 24 juli
Argeles sur mer heeft ook een haven.Daar gaan we
vanmiddag even kijken. Wat is het warm.
Even een drankje in de haven van Port Argeles.
Woensdag 25 juli
Vanaf mijn badlakentje op het strand kijk ik naar juf Yvonne
Donderdag 26 juli
Vandaag rijden we naar Katharenland.
Katharen waren mensen, die heel vroeger leefden.
Dit is chateau Queribus Het ligt heel hoog op een berg..
Voor alle grote mensen
De Katharen, een verzamelnaam voor hen die de Catharsis hadden ontvangen en een aftakking van het christendom volgden, woonden in het grootste deel van Europa. Alleen in de Languedoc, waar men ongehinderd kon leven, kwam het Katharisme tot bloei. Het is een enorme misvatting geweest, dat de Katharen antichristen waren. Het waren goede christenen, die slechts een andere kijk hadden op de Rooms katholieke kerk en het door de kerk verkondigde christendom. Zij waren niet gevaarlijk en hadden een rustig, geweldloos bestaan.
Met name in de geneeskunst waren zij zeer bedreven. De grote heren van de Languedoc waren daarom nogal gesteld op dit volkje eerzame mensen, zodat zij zich uitriepen tot hun beschermheren, toen Rome de kruistocht tegen de Katharen uitriep. Veel Katharen vluchtten toen naar de versterkte burchten en steden van de heren van de Languedoc. Toen de ene stad na de andere viel, vluchtte men naar Montségur, maar ook deze op het oog onneembare burcht werd uiteindelijk ingenomen.
Vanaf Montségur, vertellen de legenden, nam een handjevol Katharen de vlucht, zij namen een voorwerp of voorwerpen mee, die nooit in handen zijn gevallen van de kruisvaarders. Tot op de dag van vandaag kan men er alleen maar over speculeren. Was het de Graal, de kelk van het Laatste Avondmaal, was het de erfgenaam van de Heilige Bloedlijn, was het kennis? We zullen het wellicht nooit weten.
Opvallend is, dat rond die periode de romantiek, de liederen van de troubadours, de Graallegenden en de Arthur verhalen ontstonden.
De grote burchten van de heren van de Languedoc staan vandaag de dag bekend als de Katharenkastelen. Enkele zijn gerestaureerd, andere zijn romantische ruines. Ze zijn echter allemaal een bezoek waard. :
Zie je dat schuine pad omhoog? Je kunt helemaal naar boven lopen.
Maar dat doen we niet, want het is 32 graden en ik heb mijn wandelschoenen niet aan.
Gevaarlijke weg staat er op het bordje.
Het is hier wel heel erg mooi.
Quéribus
In 1255 viel deze burcht pas in de handen van de kruisvaarders, 11 jaar na de val van Montségur. Omdat de burcht strategisch ligt, werd Quéribus als koninklijke garnizoensplaats gebruikt. Net als in Monségur en Carcassonne zijn er aanwijzingen gevonden van een zonnecultus. Men schat dat de plaats waarop het kasteel staat, al heel lang werd gebruikt als militair fort, maar de ingrijpende verbouwingen in de Middeleeuwen hebben ervoor gezorgd dat uit de vroegere periodes niets is overgebleven
We rijden verder door het Katharenland.
In de verte , bij die rotsen, zie je chateau Peyrepertuse.
Nu kan je het al wat beter zien.
We lopen langs een steil pad helemaal naar boven.
We kijken er naar een show met valken.
Ik moet nodig plassen en hier was vroeger de w.c.
Gewoon een gat in de grond.
Alles viel heel diep naar beneden.
Ik doe het wel even in de bosjes,
want juf Yvonne is bang, dat ik naar beneden val
Prachtig uitzsicht
Voor alle grote mensen
Deze citadel ligt op een grote hoogte en een bezoek ervan is altijd op eigen risico. De klim naar boven kan zwaar zijn, Peyrepertuse bestaat uit twee verschillende bouwwerken. Aan de oostzijde ligt het oorspronkelijke Peyrepertuse, aan de westkant ligt St-Georges, dat alleen te voet bereikbaar was. Recentelijk heeft men ontdekt dat deze rotspunt al minstens vanaf de Romeinse tijd een uitkijk- en verdedigingspost was. Vanaf het Chateau St-Georges heb je, door een gat in een losstaande wachttoren, uitzicht op het kasteel Quéribus. Het waait er altijd.
Vrijdag 27 juli
Vandaag is het een beetje bewolkt.
We gaan naar het stadje Collioure.
Ten zuiden van Perpignan begint de "Côte Vermeille" waar de Pyreneeën en de Middellandse zee elkaar ontmoeten.
Tot Argelès zijn er uitgestrekte zandstranden . Daarna begint een rotsachtige kust met kreekjes, baaien en strandjes.
Collioure is het schilderachtigste plaatsje aan deze kust.
Het heeft een middeleeuws fort, een kerkje uit de 15e eeuw en een klein haventje met veel authentieke vissersbootjes, de "Barcas Catalanes".
Er wonen en exposeren veel kunstschilders
In de haven liggen allemaal gekleurde bootjes.
Zaterdag 28 juli
Deze meneer maakt heerlijk paella.
s'Avonds gaan we heerlijk uit eten in het dorpje bij de camping
George stelt mij voor aan Nico en zijn vader Heino.
Ze komen uit Duitsland, maar Nico woont al 14 jaar in het dorp.
Ze vinden mij wel aardig!
Maandag 30 juli
Eindelijk durft dit koolmeesje wat pinda's van de tafel te pakken.
Tja, relaxen hè.
Dinsdag 1 augustus
Uit eten op de camping.
Donderdag 2 augustus.
Daar staat Naomi, de dochter van juf Yvonne, op een camping aan een groot meer.
Naomi is vandaag jarig. Proost!
Voor alle grote mensen
Lac de Chalain ligt in de Jura ( Frankrijk). Het is een landschap van dorpjes en watervallen, bergen en bossen. Het dorp Marigny ligt op een hoogte van 545 meter. De hellingen zijn hier glooiend en het is er heel ergg roen.
Vrijdag 3 augustus
Nog een dagje aan het strandje van het meer.
Wel een ander strand dan bij de zee hoor.
De grond is keihard en er liggen stenen.
Luna is superblij mij weer te zien en laat mij niet meer los.
Even een dutje in de schaduw samen met Luna.
Kijk, hier word ik blij van.
Het was weer een supervakantie!