Home Flip - Index

Flip de beer in Corsica 2008

Donderdag 10 juli ga ik met juf Yvonne en George naar Corsica.


We rijden eerst door de Elzas in Frankrijk.
Daar staat zomaar een ooievaar op de parkeerplaats.
Vrijdag 11 juli

Om 9.00 uur 's ochtends vertrekt de veerboot naar Bastia in Corsica. De boot doet er 4 1/2 uur over.

***Voor alle grote mensen***

Corsica hoort bij Frankrijk en is in vergelijking met de andere eilanden van het Middellandse Zeegebied het groenste eiland.
Dat komt door de hoogteverschillen en de temperatuurverschillen, die daardoor ontstaan.
Er zijn meer dan 2800 soorten bomen, planten en bloemensoorten.
Ca. 120 soorten komen nergens anders meer voor op de wereld voor.
Corsica heeft een 1000 km lange kustlijn. In het oosten zijn lange brede stranden.
In het westen zijn kleinere stranden, baaien en kreekjes met kristalhelder water.

Zaterdag 12 juli

Onze eerste camping is in het binnenland van Corsica.
De camping ligt aan een mooi riviertje.

Ik heb als beer lekker in de rivier gebadderd.
Nu even relaxen.

***Voor alle grote mensen***

Camping Tizarella ligt vlakbij Ponte Leccia, een dorpje in het binnenland.
De camping is klein en ligt aan de rivier de Asco.

Zondag 13 juli

Het waait heel hard vandaag, maar we gaan toch maar even op het strand verderop kijken.

Dit is het strand van Lozari.
Oei, het waait wel heel erg hard!

Op de terugweg naar de camping staat er
ineens eenwild paard voor de auto.
In Corsica kom je op de weg ook varkens, koeien,
geiten, ezels en schapen tegen.

***Voor alle grote mensen***

Er wonen ongeveer 260.000 Corsicanen op het eiland.
Drie keer zoveel werken er op het vaste land.
Het grootste deel woont aan de kust.
Het binnenland is nauwelijks bevolkt.
Het toerisme is erg belangrijk voor Corsica, maar er is gelukkig geen hoogbouw.
De natuur en de tradities zijn bewaard gebleven.

Maandag 14 juli

Vandaag rijden we naar Haute -Asco.
Haut betekent hoog. En hoog is het hier!
Beneden aan zee is het 29 graden en hier maar 17 graden. Brrrrrr.

's Avonds is het tijd voor de barbecue.
Voor mij als beer gaat er een visje op.

Dinsdag 15 juli
Midden in de nacht horen we geritsel aan een vuilniszak, die buiten de tent staat.
We denken, dat het een poes is, die de zak open probeert te krijgen.
Maar als we zachtjes gaan kijken zien we een vos wegrennen!!


Het is buiten stik en stikdonker
Samen met juf Yvonne en George sta ik naar de allermooiste sterrenhemel ooit te kijken.
Juf Yvonne zegt, dat daar de "Grote Beer" is. Daar snap ik als kleine beer niks van.

Vandaag gaan we een tochtje door de bergen maken.
Zie je die rode rots in zee?
Daar ligt het stadje Ile-Rousse. Dat betekent "Rode rots"

Kan ik niet gewoon aan tafel iets te drinken krijgen?

Onderweg komen we velden vol distels tegen.

Au, dat prikt.

Zie je dat dorpje in de verte liggen?
Het heet Speloncata en ik kom er net vandaan.
In de namiddag gaa we naar een schildpaddendorp.
Dat heet in het Frans een "Villages des tortues.
Ja echt, ze hebben hier een dorp voor schildpadden.
Eentje voor beren als ik heb ik nog niet gezien.

Wat? Mag ik da beest vasthouden?
Laat maar zitten hoor!

Een babyschildpad van 9 maanden oud.
De baby's zitten in een hok met een net eroverheen.
Ze worden anders opgegeten door vossen.

***Voor alle grote mensen***

De Hermann’s schildpad is één van de zeldzaamste reptielen van Frankrijk, maar nog vrij algemeen op Corsica.
Het dier leeft vooral in de maquis (struikgewas en kruiden) en ka 60-80 jaar oud worden.
Op Corsica zijn een paar schildpaddendorpen, waar de schildpadden worden beschermd en waar je ze kunt bekijken.
Woensdag 16 juli

Vandaag vertrekken we naar een camping in het zuiden van Corsica.
Camping La Trinité ligt op een heuvel, vlakbij Bonifacio.
Donderdag 17 juli

In Nederland is het slecht weer, maar ook hier
schijnt de zon vandaag niet en het waait heel erg hard.

Vrijdag 18 juli

Joepie, een lekker zonnetje.
En nu kan juf Yvonne mijn goede zwembroek
(met gaatje voor mijn staart) niet vinden.
Hij ligt vast nog op school.
Dan moet ik deze maar aan.

We gaan lekker naar een klein zandstrandje
tussen de rotsen. Mooi hè.

Zaterdag 19 juli
Lekker weer naar hetzelfde strand als gisteren.
Bijna niemand weet van dit strandje en het is een beetje moeilijk om er te komen met de auto.

Om twee uur gaan we terug naar de auto. George doet de deur van de auto open.
Alles aan de auto is elektronica (moeilijk woord voor dat alles gebeurt door op knopjes te drukken).
Daarna wil hij de ramen open doen, want het is snikheet en dan.......... de ramen gaan niet open, de achterbak ook niet meer, eigenlijk doet niks het meer!!
Mijn berenharen gaan overeind staan,want zal die auto nog wel starten?? Nee dus. Hartstikke dood. Misschien is het de accu.
We gaan op zoek naar een startkabel. Mooi niet te vinden. Wat nu? Help!!
Na een paar uur komt er eindelijk iemand met een startkabel om de accu op te laden.
Even duimen (ik heb blaren op mijn berenpoten), maar nee hoor, hij start niet.
En het is zaterdag en alle garages zijn al dicht.
Gelukkig komt er weer een paar uur later na veel telefoontjes van en naar Nederland en Corsica
(Het signaal valt hier steeds weg) hulp van een garage uit Porto Vecchio.
Ik sta al de hele middag met juf Yvon in de zon te wachten. De auto kunnen we niet dicht doen,
want dan gaat hij daarna niet meer open. PFFFFFFFF, wat warm.
Die meneer van de garage kan ons niet vinden. Tja, ik zei al , dat het een beetje moeilijk strandje was.
Om half 8 's avonds trekt een heel aardige meneer ons met een chevrolet en een dikke stalen trekkabel 50 meter verder de zandweg op.
Verder gaat niet, want....... anti diefstal hè, de wielen blokkeren (dat betekent, dat ze niet draaien).
We hebben nu dus bijna vierkante wielen. Eindelijk om half negen is die sleepwagen er.

Da's de accu, zegt die meneer in het Frans en zet er een superdikke startkabel op.
En oh wonder, die rare auto start!! Maandag moet er een andere accu in.
Om 9 uur zijn we terug op de camping. Wel een spannend avontuur, maar ik ben bekaf.


Zondag 20 juli

Een dagje naar het strand van Tonnara.
Er zijn hier veel surfers.

Dit is Pietra, het kastanjebier uit Corsica.
Salute. a prestu. Proost.

Maandag 21 juli

Als ik ' ochtends wakker word kijk ik naar deze grote rots.
Omdat de camping op een heuvel ligt waait het er altijd.
We gaan dus op zoek naar een ander plekje.

Hoera, een supermooie camping gevonden! Camping U Moru !

***Voor alle grote mensen***

De morenkop is tegenwoordig nog het bekendste symbool van Corsica.
In 1762 bepaalde Pasquale Paoli, de grondlegger van het Corsicaans nationalisme dat de morenkop als symbool van het verzet het officiële wapen moest sieren.
Men beweert dat de Moren vroeger de ogen van hun gevangenen met een witte band bedekten als een teken van slavernij.
Paoli liet nu op de afbeelding van de morenkop de witte band op het voorhoofd plaatsen als teken van bevrijding.

***Voor alle grote mensen***

U Moru betekent De Moor. Corsica is een tweetalig gebied en alle borden langs de weg zijn in het Frans en Corsicaans.
De Corsicaanse taal lijkt op het Italiaans en wordt nog overal gesproken, maar minder door jonge mensen.
Ook op school wordt naast Frans Corsicaans geleerd.
Er zijn veel oude liedjes over het leven van Corsicanen. die worden nu gezongen door muziekgroepen, die ook beroemd zijn buiten het eiland (I Muvrini)

Dinsdag 22 juli

Een tocht door het Bos van L'Ospedale. In de verte zie je de zee en het stadje Porto Vecchio

***Voor alle grote mensen***

Doordat Corsica bij de kust van de Provence in Frankrijk ligt en bij de kust van Toscane in Italië is het duizenden jaren bezet.
De cultuur van het eiland is een mengeling van verschillende beschavingen.
Van de Carthagers en de Romeinen tot de Pizanen, de Genuezen en de Fransen.
Nu nog steeds willen veel Corsicanen onafhankelijk zijn
Er zijn meerdere onafhankelijkheidsbewegingen o.a de FLNC LIBERTA
"De patriotten op het eiland vinden dat de politiek en de economie
(vooral het toerisme) te sterk door Frankrijk worden bepaald.
Haar wens naar onafhankelijkheid onderstreept het radicale Corsicaanse bevrijdingsfront FLNC (inmiddels opgesplitst na interne twisten) met bomaanslagen.
Als men de jaren na de Tweede Wereldoorlog bekijkt, word duidelijk dat de Frankrijk aanvankelijk niet veel voor haar eiland in de Middellandse Zee heeft gedaan.
De machtige clanfamilies hadden het weer voor het zeggen o Corsica, de bewoners dreigden het eiland te verlaten en ook de economie had te lijden onder de afnemende bevolking. In 1945 deelde Frankrijk Corsica in bij de economische regio de Provence, hoewel het eiland het enige ‘natuurlijke gebied’ van Frankrijk was.
Na hevige protesten van de Corsicanen erkende Parijs in 1970 Corsica als zelfstandig gebied behorende bij Frankrij


Dit is het meer van L'Ospedale. De koeien lopen er gewoon los rond.

Nog even snel naar de supermarkt.
In Corsica kun je heel lekker eten. Dit zijn reuzengarnalen.

***Voor alle grote mensen***

Op Corsica werkt men in de keuken volop met olijfolie en met de kruiden van de maquis, zoals nepite (bergmelisse) alloru( laurier) en morta ( mirte).
De keuken van het eiland bestaat uit typisch Corsicaanse vleeswaren, van Lonzo (gerookte varkenshaas) en Coppa (gekruide varkensrollade) tot saucisson en figatelli (donkere worstjes van varkensvlees).Dan zijn er nog heerlijke patés, vissoepen en brocciu (een speciaal schapenkaasje) Er worden ook heel veel speciale koekjes gemaakt, bijv. canistrelli.
De wijnen in Corsica hebben al verschillende prijzen gewonnen en op het eiland maken ze ook verschillende likeuren zoals cedratine (cederappel en mirthe.

Lonzu

Brocciu.

>Woensdag 23 juli:

Op de camping kun je internetten.
Tja, George en ik kunnen het natuurlijk weer
niet laten. Sta ik nog goed op de website?

's Middags gaan we naar Sartène,
een oud Corsicaans stadje.

Dit is de basisschool van Sartène.
Dat ziet er wel heel anders uit dan bij ons!

In deze winkel kun je hele lekkere Corsicaanse
spullen kopen. Honing, kruiden,wijn,vijgenjam
en zoete koekjes.

's Avonds gaan we uit eten in een ferme-auberge.
Dat is een boerderij met een restaurant.
Alles wat je hier eet komt uit de eigen moestuin, eigen kippen, geiten, koeien en varkens.
Dit is het voorgerecht. Je snijdt zelf de groenten. Lekker hoor.
Ook de kaasjes komen hier uit de buurt. Die eten ze hier met vijgenjam.

La ferme-auberge Pozzo di Mastriin Figari

Donderdag 24 juli:
In Bonifacio gaan we met de boot naar de Lavezzi eilanden.

Zo zien ze eruit. Deze foto komt van internet.

Jammer genoeg zijn er heel veel mensen,
die met de boot hier naar toe komen.
Ik zit hier dus echt niet in m'n eentje!

Je kan hier verschrikkelijk mooi duiken.
Een paar jaar geleden heeft Ilja van juf Yvonne
hier gedoken en heel veel verschillende vissen
gezien, zoals morenen, barracuda's,octopussen, steenvissen en sardientjes.
Ook zwemmen er dolfijnen.
Het is ook heel leuk om hier te snorkelen.

***Voor alle grote mensen***

Ten zuiden van Bonifacio is het een half uur varen naar de eilandengroep Lavezzi.
Dit bestaat uit granieteilanden met heel veel kleine zandstrandjes.
Dit doolhof van rotseilandjes in tropisch blauw water wordt beschermd en is een internationaal zeepark.

Op de terugweg varen we langs de krijtrotsen van Bonifacio.
Zie je hoe de huizen tegen de rotsen aangeplakt zitten?

Zijn we er al? Pff, wat schommelt die boot.
Ik word een beetje berenzeeziek.

We varen eerst nog een grot in>
En kijk wat je ziet als je naar boven kijkt.
Dat is de vorm van het eiland!

Even uitrusten in de hangmat.

Maandag 21 juli


Dit is het bos van Cururuzzu.
Het is al heel oud.
Er liggen supergrote stenen uit de bronstijd.
Dat is van heel lang geleden.

We klimmen naar boven.
Gelukkig laat ik mij dragen in die rugzak.

Hier zit ik op een torre.
Hier woonden heel vroeger mensen.

Ik op een menhir.
Dat is een grote lange steen, die hier heel heel vroeger is neergezet.

Het is wel zeker, dat Asterix en Obelix hier geweest zijn.
Obelix kon deze stenen makkelijk dragen.

***Voor alle grote mensen***

In Cucurucci is de eerste beschaving van Corsica gevonden.
Torre zijn kleine stenen woningen bedekt met platte stenen. Ze staan dicht bij elkaar in een geheel, dat Castello genoemd wordt.
In Cururuzzu is een torre van 1500 tot 1000 jaar voor Christus.
De geschiedenis van het eiland gaat ver terug. Dat blijkt uit de vondst van het skelet
van een vrouw die ongeveer in het jaar 6500 voor Christus geleefd moet hebben.
Ietsje jonger (van 1300 voor Christus) zijn de menhirs die gevonden werden.
De eerste 'beschaafde' mensen die zich op Corsica vestigden, waren vermoedelijk Grieken.
Zij noemden het eiland al het eiland van schoonheid (Kallistu).
Later kwamen Etrusken, Carthagen, Vandalen, Germanen en noem maar op, meestal op al te niet vreedzame wijze.

Op de terugweg zien we de toppen van de berg Bavella. De berg is 1240 m. hoog.

En hatsekidee. Bijna weer een wild varken
ondersteboven gereden.

Zaterdag 26 juli:

Een ochtend naar het stadje Porto Vecchio.

Even een terrasje pakken

's Middags gaan we naar het strand van Palombaggia, één van de mooiste stranden van Corsica.

Ik ben bekaf. Zal ik hier vannacht maar blijven liggen?
Bonne nuit (goedenacht)

Zondag 27 juli:

Bonifacio.
We klimmen helemaal naar de bovenstad en kijken uit op de haven.

Gaaf , zo'n waterscooter.

Ik kijk niet naar beneden. Last van berenhoogtevrees!

Dit is het kerkhof van Bonifacio.
Hier liggen mensen niet in de grond begraven,
maar in kleine huisjes. Elke familie heeft een eigen huisje.

Vroeger werd dit kanon gebruikt om te schieten
op vijanden, die van zee kwamen.

Maandag 28 juli:

Dit zijn de menhirs van Palaggiu
Hier staan 258 van zulke grote stenen.
Ze zijn hier heel lang geleden neergezet.
Daar moet je wel sterk voor zijn.


Even relaxen op het strand van Tizzano.
Oei, wat is dat voor wolk in de verte?
Gelukkig komt het niet dichterbij en blijven de
wolken meestal tussen de bergen hangen.
In de bergen regent het ook veel vaker.

***Voor alle grote mensen***

De naam "menhir"komt uit het Bretons. Maen betekent steen en hir betekent lang, rechtop staand.
Waarom men vroeger menhirs neerzetten weten we niet zeker. Het gaat niet om grafstenen, want er zijn nooit skeletten gevonden.
We denken, dat ze meer een symbolische waarde hadden bij de volkeren van vroeger.
Ze werden misschien neergezet als teken of als monument.
Ze waren waarschijnlijk gekoppeld aan rituelen rond de zon en de maan. Het waren misschien wel een soort kalenders.
Maar zeker weten doen we het niet. Hoe de vaak hele grote stenen op hun plaats werden gebracht is ook onbekend.

Woensdag 30 juli:

Een middagje naar La plage (dat is strand) de Tonnara.

Ik lig op mijn serviette de bain (baddoek)
Deze zwembroe is dus toch te groot.
Er zit nu allemaal zand tussen mijn berenbillen.

Een uitkijktoren op het strand.
Zo zagen ze vroeger de vijanden aankomen.

Zo'n mand is beter voor mij dan zo'n warme rugzak.

Welk drankje zal ik nemen?

Donderdag 31 juli:

Een dagje snorkelen in één van de vele watertjes.

En een drankje op de camping.

"Vrijdag 1 augustus:

Vandaag gaan we naar Camping Merendella in Moriani Plage.
Dat ligt aan de oostkust van Corsica.

's Avonds eten we aan het strand.
De lucht kleurt rood.
http://www.merendella.com Zaterdag 2 augustus:

Bovenaan staat de Mare à mare.
Dat betekent van zee naar zee.
Het is een wandelpad van deze kant van het eiland
naar de andere kant. Heeeel lang wandelen dus.
Mij niet gezien.

***Voor alle grote mensen***

Op Corsica kun je veel wandelen.
De GR20 is één van de beroemdste en mooiste wandelpaden van Europa. De route doorkruist het eiland van het Noordwesten naar het Zuidoosten.
Je moet wel een geoefend wandelaar zijn.
Dan heb je nog de Mare à Mare wandelroutes. Van de ene zee naar de zee aan de andere kant van het eiland.
Op Corsica kun je vissen, parasailen, parapenten, kajakken, kanovaren, canyoning, bergbeklimmen, fietsen, paardrijden, zeilen, skiën ('s winters), surfen, tennissen en golfen en natuurlijk duiken en snorkelen, maar je kunt er ook uitrusten en niets doen.

In de verte het dorpje San Nicolao

De cascad (waterval) L'Ucelluline.
Van een paar honderd meter klettert het water naar beneden.

De waterspetters komen op mijn zwembroek.Lekker hoor,
want het is 32 graden.


Zondag 3 augustus:

Wat is dit voor flauwekul?
Ik wil wel in die hangmat, maar niet op zo'n manier. Zien jullie mij vliegen?

Maandag 4 augustus
Een laatste avond aan het strand.

Dinsdag 5 augustus:
Jammer, de vakantie is voorbij. We gaan terug naar Bastia en vertrekken weer met de veerboot.

De oude haven van Bastia

Vissersnetten.

Deze boot brengt ons terug naar Genua in Italië.

Onderweg krijgen we ook nog een optreden.
Het klinkt wel vals aan mijn berenoren.

Au revoir (tot ziens)
Tja, ik moet nu echt een nieuwe zwembroek.
Wel eentje met een gaatje voor mijn staart.
Flip - Index Home